سوالات متداول
لطفا سؤالات زیر را بخوانید و اگر نمیتوانید پاسخ خود را پیدا کنید، ما در اسرع وقت به شما پاسخ خواهیم داد.
کارت بازرگانی سندی است که هر شخص حقیقی و یا حقوقی به موجب ماده ۲ قانون صادرات و واردات مصوب شده توسط مجلس شورای اسلامی، با داشتن آن می تواند اقدام به صادرات و واردات کالا کند. این کارت تمامی مراحل تجارت از ثبت سفارش و ترخیص کالا گرفته تا واردات از مناطق آزاد و یا حق العمل کاری در گمرک و صادرات کالاهای مجاز را در بردارد. در واقع می توان گفت که ورود و صدور کالا برای همه تجار آزاد نیست و فقط بازرگانانی که دارای کارت بازرگانی هستند مجاز به ورود و صدور کالا می باشند .این کارت توسط شعب اتاق بازرگانی و صنایع و معادن ایران صادر خواهد شد.
بازرگان در ابتدا باید موسسه ی خود را در دفتر ثبت تجارتی ثبت کرده و دارای دفاتر پلمپ شده ی تجارتی باشد و همچنین عضویت اتاق بازرگانی محل خود را نیز قبول کرده باشد. در مورد شرکت های تجاری کارت بازرگانی به نام مدیر مسئول شرکت صادر می شود. بازرگانانی که تقاضای صدور کارت بازرگانی می نمایند، باید طبق فرم های چاپ شده از طرف اتاق بازرگانی اطلاعات مربوط به تجارت خود را به اتاق بازرگانی بدهند و از طرف دو نفر از اعضای اتاق بازرگانی معرفی شوند. صدور کارت بازرگانی برای بازرگانان و شرکت های خارجی منوط به معامله متقابله است. یعنی در صورتی به بازرگانان خارجی کارت بازرگانی داده می شود که کشور آن ها نیز به بازرگانان ایرانی اجازه فعالیت بازرگانی بدهد.
1. اصل اظهارنامه ثبت نام در دفاتر بازرگانی.
2. اصل گواهی پلمپ دفاتر در اداره ثبت شرکتها.
3. گواهی عدم سوء پیشینه.
4. اصل گواهی مربوط به آخرین سال عملکرد مبنی بر بلامانع بودن بودن صدور کارت بازرگانی در سال جاری
5. اصل مدارک شناسایی.
6. اصل مدارک تحصیلی.
7. داشتن ۲۳ سال تمام.
8. اصل کارت پایان خدمت یا معافیت.
9. اصل گواهی حسن اعتبار بانکی.
10. ارایه کد اقتصادی جدید.
1. اصل اظهارنامه ی ثبت در دفاتر بازرگانی با امضای مدیر عامل یا رییس هیأت مدیره.
2. اصل گواهی پلمپ دفاتر از اداره ثبت شرکتها.
3. سه قطعه عکس سه در چهار مدیر عامل.
4. اصل وکپی مدارک تحصیلی معتبر.
5. اصل کارت پایان خدمت یا معافیت دایم و یک سری کپی.
6. اصل گواهی عدم سوءپیشینه مدیر عامل با اعتبار ۶ ماهه
7. فرم کارت بازرگانی و عضویت.
8. اصل مفاصا حساب مالیاتی موضوع ماده ۱۸۶ قانون مالیاتهای مستقیم مبنی بر بلا مانع بودن صدور کارت بازرگانی.
9. کپی روزنامه رسمی تأسیس و تغییرات شرکت.
10. اصل کارت ملی مدیر عامل جهت برابر با اصل بودن مدارک شناسایی.
11. داشتن حداقل۲۳ سال تمام.
12. اصل گواهی تأیید بانک مبنی بر حسن اعتبار بانکی به نام شرکت.
13. ارایه سند مالکیت محل شرکت یا اجاره نامه.
14. برای شرکتهای با مسؤلیت محدود، ارایه یک برگ کپی تقاضانامه ثبت شرکتهای داخلی و شرکت نامه رسمی که ممهور به مهر اداره ثبت شرکت باشد.
15. ارایه یک برگ کپی اظهارنامه ثبت شرکتهای خاص یا عام با مهر اداره ثبت شرکتها در مورد شرکتهای سهامی خاص.
هزینه های گمرکی وجوهی هستند که جهت بعضی از خدمات گمرکی مثل تخلیه، بارگیری یا باربری، صفافی یا بارچینی، انبارداری، آزمایشگاه، کارشناسی کالا، بدرقه مطابق نرخی که به موجب هیات وزیران برای هر یک از موارد مذکور تعیین و به گمرک ابلاغ می شوند. ممکن است سازمان یا اشخاصی که بعضی از این امور را (به استثنا تعرفه بندی، خدمات بدرقه که منحصراً باید توسط گمرک انجام شود) به عهده می گیرند، دولتی یا وابسته به دولت نباشند. به عبارت دیگر ممکن است این خدمات به بخش خصوصی واگذار یا به مشارکت یک سازمان دولتی انجام شود. این امور چون درباره ترخیص کالا و اظهارنامه های گمرکی است. صرف نظر از اینکه چه شخصی اعم از دولتی یا خصوصی عهده دار انجام این خدمات باشد، هزینه های گمرکی خوانده می شوند.
سایر سوالات
به طور کلی وجوهی که در گمرک از کالاهای وارداتی دریافت می‌شود، به چند دسته تقسیم می‌شود. یکی حقوق و عوارض است که نوعی مالیات غیرمستقیم است و دیگری هزینه‌هاست که در مقابل انجام خدمت وصول می‌شود؛ مانند هزینه های مربوط به تخلیه و بارگیری، آزمایش، استاندارد و انبارداری. وصول حقوق و عوارض گمرکی به عهده گمرک است ولی هزینه‌ها توسط سازمان‌های ارائه‌کننده خدمت مثل سازمان بنادر در بنادر، انبارهای عمومی در گمرکات داخلی و سازمان ملی استاندارد وصول می‌گردد.
شماره ای است که در تمام مراجعات و مکاتبات صاحب کالا با گمرک در مراحل بعدی مورد استناد قرار می گیرد. به طور خلاصه شماره پرونده هر فقره بارنامه کالای ورودی است. کوتاژ در هنگام ترخیص کالا به کار می آید, هر زمان که کالایی در گمرک اظهار می شود, سامانه EPL بلافاصله اقدام به قفل کردن اظهار نامه و یا اصطلاحا کوتاژ می کند و بطور آنی نیز یک شماره اختصاصی به اظهار نامه می دهد, به این شماره اختصاصی, سریال اظهار نامه یا شماره کوتاژ می گویند که برای هر اظهاری جداگانه و منحصر به فرد می باشد و کارمندان گمرک بار و محموله های وارداتی یا صادراتی را با نام کوتاژ می شناسند. هر زمانی که به گمرک مراجعه می کنید و به دنبال اعتراض و یا شرکت در کمیسیون های گمرکی می باشید، شما نیازمند داشتن شماره کوتاژ هستید. در مجموع برای انجام هر کاری در گمرک نیازمند داشتن شماره کوتاژ می باشید. شماره کوتاژ ضمنا در اظهار نامه قرار داده می شود و می توانید از آنجا نیز به سریال کوتاژ دسترسی یابید.
بله. می توان برای واردات کالا از کارت بازرگانی فرد دیگری استفاده کرد ، ولی باید توجه داشت کارت بازرگانی به منزله پروانه کار برای هر بازرگان به شمار می رود و ممکن است از آن سوءاستفاده شود، در واقع ممکن است این کارت ها به دست سودجویانی که می‌خواهند درفضای خاکستری اقتصاد ایران تجارت کنند و مالیاتش را هم نپردازند بیفتد. در این صورت کلیه تبعات مالیاتی و گمرکی و پیامد های ناشی از تخلفات، متوجه صاحب کارت خواهد بود.
مدت مجاز نگهداری کالا در انبارهای گمرکی از تاریخ تحویل کالا به اماکن گمرکی سه ماه است. درصورت تقاضای کتبی صاحبان کالا یا شرکتهای حمل و نقل درمورد کالای عبوری و وجود علل موجه به تشخیص گمرک وبا پرداخت هزینه انبارداری تا تاریخ موافقت گمرک این مدت حداکثر تا دو ماه دیگر قابل تمدید است. درصورتیکه ظرف مهلت مقرر صاحب کالا برای تشریفات گمرکی اقدام نکند، کالا مشمول مقررات متروکه و از طریق سازمان جمع آوری و اموال تملیکی به فروش خواهد رسید.
براساس قوانین و مقررات گمرک جمهوری اسلامی ایران ورود برخی کالاها و یا صدور آنها به طور کلی ممنوع است. بعضی از این کالاها عبارتند از: مشروبات الکلی، وسایل قمار، اسلحه سرد و گرم و مواد محترقه، مواد مخدر، نشریات، تصاویر، فیلم، عکس و هر کالایی که مغایر شئونات مذهبی و ملی کشور باشد. هر نوع نوشته مخالف مذهب رسمی کشور و یا مخل نظم و عفت عمومی و شئون ملی و سایر کالاهایی که منع شرعی و قانونی دارد، ورود و صدور آن به موجب جدول تعرفه گمرکی ممنوع شناخته شده است.
تعرفه گمرکی به معنی دریافت حقوق و عوارض گمرکی است که بر روی هر کالا بسته می شود. برای مثال وقتی می گویند تعرفه ورود تلویزیون ۳۰% است، یعنی مأخذ دریافت حقوق و عوارض گمرکی این کالا ۳۰% تعیین شده است. به بیان دیگر «تعرفه» به معنی جدول طبقه بندی کالایی هم گفته می شود و در کتاب مقررات صادرات و واردات آمده است. در اصطلاح انگلیسی آن (Nomenclature) نامیده می شود. پس وقتی گفته می شود که تعرفه تلویزیون ۱۵/۸۵ است یعنی که تلویزیون در سیستم طبقه بندی کالایی بین المللی، در فصل ۸۵ و ردیف ۱۵ جای گرفته است.